Ορθόδοξοι Λιβάνου: "Επιστροφή στην ελληνική ταυτότητα"!

Για μεγάλο χρονικό διάστημα εδώ στην Ελλάδα μας έκαναν να ξεχάσουμε τους ομόφυλούς μας που βρίσκονται διάσπαρτοι στην Μεσόγειο. Οποιος δε έθιγε το θέμα χαρακτηριζόνταν αυτόματα γραφικός με φράσεις του στιλ "ποιος τα λέει αυτά", και άλλα ωραία. Φυσικά μας είχαν κάνει τόσο διανοητικά τεμπέληδες που κανείς δεν έκανε τον κόπο να το ψάξει να μάθει την αλήθεια. Αφού δεν το έλεγε η τηλεόραση δενν ίσχυε. Είρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου οι ελληνικοί πληθυσμοί νιώθουν ότι απειλούνται και επαναπροσδιορίζουν την ταυτότητά τους. Μέλη του Ελληνορθόδοξου κόμματος του Λιβάνου, πραγματοποίησαν το Σάββατο συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο κέντρο της Βηρυτού, διαμαρτυρόμενοι για την επικείμενη προβολή της τουρκικής  προκλητικής ταινίας "ΑΛΩΣΗ 1453" στους κινηματογράφους της πόλης.

Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΕΠΕΣΕΝ

Ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΑΝΑΜΕΝΕΙ

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ;

(βιβλιοθήκη Estense, Modena)

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΟΥΚΑΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ, γεννήθηκε το 1193 στο ιστορικό Κάστρο της Θράκης, στο Διδυμότειχο. Καταγόταν από οικογένεια η οποία βρισκόταν κοντά στη βασιλική σύγκλητο, αφού ο παππούς του Κωνσταντίνος, ο Βατάτζης λεγόμενος, ήταν Στρατοπεδάρχης του βασιλέως Μανουήλ του Κομνηνού.
Όταν πέθαναν οι γονείς του Ιωάννη, του άφησαν πολύ μεγάλη περιουσία, την οποία όμως ως σώφρων εκείνος, μοίρασε στους φτωχούς, καθώς και σε αφιερώματα σε Εκκλησίες. Στη συνέχεια ο Ιωάννης, μια που η Κωνσταντινούπολη ήταν στα χέρια των Φράγκων,κατευθύνθηκε στο Νυμφαίο της Βιθυνίας, όπου τότε ήταν η έδρα της βυζαντινής αυτοκρατορίας μας, αφού από το 1204 ο Πόλη είχε αλωθεί και κατακυριευθεί με δόλο από τους “Σταυροφόρους” και νέος αυτοκράτωρ είχε ανακηρυχθεί στη Νίκαια της Βιθυνίας ο ευσεβέστατος Θεόδωρος Λάσκαρης, ο ποιητής της Μεγάλης Παράκλησης στην Παναγιά, την οποία και ψάλλουμε εναλλάξ με την Μικρή, κάθε ημέρα, από την 1η έως τις 15 Αυγούστου!
Εκεί κατέφυγε λοιπόν ο Ιωάννης, για να βρει ένα θείο από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν Ιερεύς στα ανάκτορα του Θεοδώρου Λάσκαρη. Έτσι, γνωρίστηκε με τον καλό βασιλέα, αλλά ούτε στιγμή δεν υπερηφανεύτηκε για εκείνη τη συναναστροφή του, αλλά εξακολούθησε να είναι φιλικός και ταπεινός με όλους, ευπρόσιτος, πράος, άκακος, γαλήνιος, σεμνός και πάντα ήρεμος στο διάλογο. Έτσι, με όλα αυτά τα χαρίσματα, ήταν αξιαγάπητος τόσο, που η αρετή του έλαμψε μπροστά στα μάτια του Αυτοκράτορα Θεοδώρου, ο οποίος και του έδωσε ως σύζυγο τη θυγατέρα του Ειρήνη.

                                     

 ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΑΡΧΟΝΤΟΣ «πατέρας των Ελλήνων»

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΙΩΑΝΝΗ! ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ!

Αγιορείτες Γέροντες, λένε πως ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς είναι ο Άγιος Ιωάννης Δούκας Βατάτζης ο Ελεήμων, ο Αυτοκράτορας δηλαδή Νικαίας, ο οποίος βρέθηκε παντελώς άφθαρτος στον τάφο του στην Μικρασία, τόσο ο ίδιος, όσο και τα βασιλικά του ενδύματα!

Όμως με τις αλώσεις των Φράγκων και των Τούρκων, χάθηκαν τα ίχνη του αγίου άφθαρτου και ολόσωμου λειψάνου, το οποίο βρίσκεται όπως φαίνεται στην Κωνσταντινούπολη, κεκρυμμένο, σε μυστικό σπήλαιο, το οποίο γνωρίζουν μόνο λίγοι κρυπτοχριστιανοί, που φυλούν το ιερό μυστικό για αιώνες, αναμένοντας την έγερση του μαρμαρωμένου!

Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΑΜΕΡΙΚΗΣ – δεκαετία 1950

Την πρώτη βάσιμη και αξιόπιστη μαρτυρία την έχουμε δια στόματος του μεγάλου Γέροντος Εφραίμ της Αμερικής, τέως Καθηγουμένου της Ι. Μ. Φιλοθέου Αγίου Όρους, ο οποίος έχει διηγηθεί ότι την πληροφορία για την ύπαρξη του Ιωάννη, τους την μετέφερε πριν το 1955 στο Άγιον Όρος ο Αρχιερεύς Ιερόθεος εκ Μικρασίας, ο οποίος μάλιστα τον είχε χειροτονήσει! Αυτός ο Αρχιερέας Ιερόθεος τους είπε πως είχε δει με τα ίδια του τα μάτια τον κοιμώμενο Βασιλέα Ιωάννη!

Ο Αυτοκράτορας της Νικαίας Ιωάννης Γ΄ Δούκας Βατάτζης (1193-1254) προς τον Πάπα Νικόλαο Θ΄:

«Γράφεις στό γράμμα σου ότι στό δικό μας γένος των Ελλήνων η σοφία βασιλεύει...... οτι, λοιπόν, από τό δικό μας γένος άνθησε η σοφία καί τά αγαθά της καί διεδόθησαν στούς άλλους λαούς, αυτό είναι αληθινό. Αλλά πώς συμβαίνει νά αγνοείς, ή αν δέν τό αγνοείς πώς καί τό απεσιώπησες, ότι μαζί μέ τήν βασιλεύουσα Πόλη καί η βασιλεία σέ αυτόν τόν κόσμο κληροδοτήθηκε στό δικό μας γένος από τόν Μέγα Κωνσταντίνο; Υπάρχει μήπως κανείς πού αγνοεί ότι η κληρονομιά της δικής του διαδοχής πέρασε στό δικό μας γένος καί εμείς είμαστε οι κληρονόμοι καί διάδοχοί του; Απαιτείς νά μήν αγνοούμε τά προνόμιά σου. Καί εμείς εχουμε τήν αντίστοιχη απαίτηση νά δείς καί νά αναγνωρίσεις τό δίκαιό μας όσον αφορά τήν εξουσία μας στό κράτος της Κωνσταντινουπόλεως, τό οποίο αρχίζει από των χρόνων του Μεγάλου Κωνσταντίνου καί .... έζησε επί χίλια χρόνια ώστε εφθασε μέχρι καί τήν δική μας βασιλεία. 

Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοι δοῦναι…

Ἀπαρτίσας οὖν τὰ πάντα, ὡς αὐτῷ ἐδόκει καλῶς, ἔπεμψεν ἔνδον λέγων τῷ βασιλεῖ «Γίνωσκε τὰ τοῦ πολέμου ἤδη ἀπήρτησθαι· καὶ καιρός ἐστιν ἀπό τοῦ νῦν πρᾶξαι τὸ ἐνθυμηθὲν πρὸ πολλοῦ παρ’ ἡμῖν νῦν· τὴν δὲ ἔκβασιν τοῦ σκοποῦ τῷ Θεῷ ἐφίεμεν. Τί λέγεις; Βούλει καταλιπεῖν τὴν πόλιν καὶ ἀπελθεῖν, ἔνθα καὶ βούλει, μετὰ τῶν σῶν ἀρχόντων καὶ τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῖς, καταλιπὼν τὸν δῆμον ἀζήμιον εἶναι καὶ παρ’ ἡμῶν καὶ παρά σοῦ; ἤ ἀντιστῆναι καὶ σὺν τῇ ζωῇ καὶ τὰ ὑπάρχοντα ἀπολέσεις σύ τε καὶ οἱ μετὰ σέ, ὁ δὲ δῆμος αἰχμαλωτιστθεὶς παρὰ τῶν Τούρκων διασπαρῶσιν ἐν πάσῃ τῇ γῇ;» Ὁ βασιλεὺς δ’ ἀπεκρίνατο σὺν τῇ συγκλήτῳ· «Εἰ μἐν βούλει, καθὼς καὶ οἱ πατέρες σου ἔζησαν, εἰρηνικῶς σὺν ἡμῖν συζῆσαι καὶ σύ, τῷ Θεῷ χάρις. Ἐκεῖνοι γὰρ τοὺς ἐμοὺς γονεῖς ὡς πατέρας ἐλόγιζον καὶ οὕτως ἐτίμων, τὴν δὲ πόλιν ταύτην ὡς πατρίδα· καὶ γὰρ ἐν καιρῷ περιστάσεως ἅπαντες ἐντὸς ταύτης εἰσιόντες ἐσώθησαν καὶ οὐδεὶς ὁ ἀντισταίνων ἐμακροβίω. Ἔχε δὲ καὶ τὰ παρ’ ἡμῖν ἁρπαχθέντα ἀδίκως κάστρα καὶ γῆν ὡς δίκαια καὶ ἀπόκοψον καὶ τοὺς φόρους τόσους, ὅσους κατὰ τὴν ἡμετέραν δύναμιν, κατ’ ἔτος τοῦ δοῦναι σοι καὶ ἄπελθε ἐν εἰρήνῃ. Τί γὰρ οἶδας, εἰ θαῤῥῶν κερδᾶναι εὐρεθῇς κερδανθείς; Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοι δοῦναι, οὔτ’ ἐμόν ἐστιν οὔτ’ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ· κοινῇ γὰρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν».

Απόδοση

ΘΑΡΘΕΙΣ ΣΑΝ ΑΣΤΡΑΠΗ (At Saint Sofia again )By Stamatis Spanoudakis=

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΝΤΖΙΚΕΡΤ... ΠΩΣ ΧΑΘΗΚΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΠΕΣΕ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΣΕΛΤΖΟΥΚΩΝ Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΡΩΜΑΝΟΣ Δ' ΔΙΟΓΕΝΗΣ

Η μάχη του Μαντζικέρτ στην Αρμενία έλαβε χώρα στις 19 Αυγούστου 1071 μεταξύ του βυζαντινού στρατού υπό την καθοδήγηση του Ρωμανού Δ’ Διογένη, και των Σελτζούκων Τούρκων του σουλτάνου Αλπ Αρσλάν. Ακόμα η ήττα αυτή ήταν η αρχή της απώλειας εδαφών, από τους Βυζαντινούς, της Μικράς Ασίας. Η πανωλεθρία των βυζαντινών στρατευμάτων είχε ως αποτέλεσμα τη μόνιμη εγκατάσταση των Σελτζούκων Τούρκων στη Μικρά Ασία. Ο αυτοκράτορας Ρωμανός Δ’ Διογένης αιχμαλωτίστηκε και απελευθερώθηκε μετά την καταβολή λύτρων, ενώ η βυζαντινή αυτοκρατορία υποχρεώθηκε στην καταβολή ετήσιου φόρου και την απελευθέρωση των αιχμαλώτων.

Σύμφωνα με αρκετούς ιστορικούς την ευθύνη για την ήττα φέρει η κρατούσα τάξη της βυζαντινής αυτοκρατορίας για λόγους καθαρά οικονομικούς, ως αντίδραση προς την προσπάθεια του Ρωμανού Δ’ να συγκεντρώσει φόρους που θα επέτρεπαν την αποκατάσταση της ισχύος των βυζαντινών στρατευμάτων.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Β' ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΣ ΚΟΝΙΟΡΤΟΠΟΙΕΙ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ ΣΤΟ ΚΛΕΙΔΙΟΝ

Vasil II the Bulgar slayer was Born in 958 and died in 15 December 1025. He was the Predecessor of John I Tzimiskes and he was successed by Constantine VIII.
His father was Romanos II and his mother Theophano. He was a member of the famous Macedonian dynasty. Emperor Vasill II is one of the most important men of the Hellenic Nation. He is the one that saved Macedonia and the rest of Greece from the Bulgarian threat that after the creation of the Bulgaric state in the lands of Ano Mysia became very dangerous for all European lands of the Empire. 

«Είμαστε Ακρίτες του Ελληνισμού»: Συνέντευξη με τον Ιδρυτή και Πρόεδρο του Ορθοδόξου Κόμματος του Λιβάνου - "We are the akritai of Hellenism": Interview with the Founder and President of the Orthodox Party in Lebanon

Εἴμαστε ἐδώ ὑπερήφανοι γιὰ τὴν Ἑλληνική καταγωγή μας. Νὰ μὴν ξεχνάτε ὅτι ἔχετεἝλληνες ἀδελφούς ἐδώ, στὴν ἀνατολή... καὶ σάς ἀγαπάμε...

Συνέντευξη με τον Ιδρυτή και Πρόεδρο του Ορθοδόξου Κόμματος του Λιβάνου, 
Ροντρίγκ (Δημήτρη) Ελ Χούρι

με την Αντωνία Πατσίδου 

1) Η Ελληνική Ορθόδοξη κοινότητα του Λιβάνου, απαριθμεί 3.000 Έλληνες εξ Ελλάδος. Οι ελληνόφωνες περιοχές της χώρας συγκεντρώνονται κυρίως στην πρωτεύουσα Βηρυτό, και στην Τρίπολη, στο Βόρειο Λίβανο. Δώστε μας περισσότερες λεπτομέρειες για την Ελληνική κοινότητα του Λιβάνου.

Ροντρίγκ Ελ Χούρι

Η λίστα της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας στο Λίβανο με τους 3.000 Έλληνες που ζουν στο Λίβανο, δίνει μια λανθασμένη καταμέτρηση. Ο πραγματικός αριθμός είναι περίπου 300.000 και είναι 7-8% του πληθυσμού, και η τέταρτη μεγαλύτερη κοινότητα του Λιβάνου, μετά από τους σουνίτες, Σιίτες, και Μαρωνίτες. Ο αριθμός 3.000 αντιπροσωπεύει εκείνους που έχουν την «ελληνική ιθαγένεια» από το σύγχρονο ελληνικό κράτος ... και εκείνων που ήρθαν από την Μικρά Ασία στο Λίβανο μετά το 1920. Αλλά εκείνοι που έχουν «ρίζες ελληνικές», εκείνοι που μιλούσαν κάποτε ελληνικά, εκείνοι που ονομάζονται «Ρουμ» (στην αραβική γλώσσα) είναι σήμερα περισσότερο από 300.000.

Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ

Του ΝΙΚΟΥ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗ
Δημοσιογράφου –Συγγραφέα-Τουρκολόγου

Από την πρώτη στιγμή που η Κωνσταντινούπολη έπεσε στους Οθωμανούς και ο Μωάμεθ ο Φατίχ εισήρθε καβάλα στο άσπρο άλογό του στην Αγία Σοφία, (όπου επί αρκετή ώρα, σύμφωνα με τουρκικές πηγές, έμεινε ακίνητος να κοιτάζει με έκσταση τον Παντοκράτορα στον τρούλο ενώ η εντυπωσιακή αυτή σκηνή έχει αποθανατιστεί και σε μια τουρκική ιστορική κινηματογραφική ταινία), ο μεγάλος αυτός ναός της Ορθοδοξίας έγινε το επίκεντρο διαφόρων μύθων και θρύλων που κυκλοφορούσαν ανάμεσα στους κατακτητές..

προκαλώντας ένα έντονο δέος για το μεγαλούργημα αυτό της Ορθοδοξίας που τώρα το είχαν περικυκλώσει οι τέσσερις οθωμανικοί μιναρέδες….

ΒΥΖΑΝΤΙΟ - ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Ντοκιμαντέρ της ΕΤ3 για την κατάρρευση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Αφηγητής είναι ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Stretensky και Αρχιμανδρίτης Τύχων, Σεβκούνωφ. Καλεσμένος στην εκπομπή Ανιχνεύσεις του Παντελή Σαββίδη διαφωτίζει το ζήτημα της καταστροφής της Βασιλεύουσας και παράλληλα συνενώνει τους δύο Ορθόδοξους κόσμους, Ελλάδας και Ρωσίας. 


Παρατίθεται μια σύντομη περιγραφή του βιβλίου, που έχει εκδώσει το 2009 με τίτλο - Η κατάρρευση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, Το τελευταίο μάθημα. ''Τα πιο προικισμένα μυαλά του Βυζαντίου με λύπη παρατηρούσαν την βαθμιαία καταστροφή της αυτοκρατορίας, αλλά κανείς πια δεν άκουγε την φωνή τους. Μεγάλος κρατικός παράγοντας, ο Θεόδωρος Μετοχίτης δεν έβλεπε κανένα τρόπο να σωθεί το Βυζάντιο και θρηνούσε το περασμένο μεγαλείο των Ρωμαίων και την χαμένη ευημερία τους. 

Άγνωστες μορφές του Ελληνισμού: Λέων ο Σγουρός

Η βυζαντινή αυτοκρατορία είχε πέσει σαν χτυπημένο ζώο από τα ύπουλα χτυπήματα των Φράγκων και των Λατίνων εισβολέων στις 13 Απριλίου του 1204. Ήταν η Δ' Σταυροφορία που αντί να κατευθυνθεί στους Αγίους Τόπους, πήγε στην Κωνσταντινούπολη. Η αυτοκρατορία ήταν μια θλιβερή και μίζερη σκιά του άλλοτε ένδοξου και κραταιού παρελθόντος της. Ο τελευταίος αυτοκράτορας πριν την άλωση, ο Αλέξιος Ε' Μούρτζουφλος μαζί με τους ανωτέρους ευγενείς είχε εγκαταλείψει την Πόλη σαν κλέφτης. 

Οι Φράγκοι σαν κοινοί πλιατσικολόγοι πυρπόλησαν την βασιλεύουσα, σκότωσαν με τον χειρότερο τρόπο 7.000 κατοίκους της μόνο την πρώτη μέρα της κατάληψής της. Εξανδραπόδισαν όσους κατοίκους συνέλαβαν ζωντανούς, έκαψαν και κατέστρεψαν όσα καλλιτεχνικά έργα από την αρχαία Ελλάδα είχαν διασωθεί ως τότε, καθώς και τα βιβλία από τις βιβλιοθήκες της.

"Η Τουρκία, η καταραμένη φυλή, θα σβήσει όταν κατέβει η ρώσικη αρμάδα"

H είδηση ότι η CIA έχει ιδρύσει πριν από δώδεκα χρόνια ένα απόρρητο τμήμα αναλυτών που ασχολούνται με την ανάλυση των... προφητειών από διάφορες θρησκείες και σε διάφορα μέρη του κόσμου, μας βάζει στον πειρασμό να αναδημοσιεύουμε ένα εντυπωσιακό ως προς την πρόβλεψή του απόσπασμα των όσων υποστήριζε ότι θα συμβούν μελλοντικά ο μοναχός Παΐσιος ο οποίος εκοιμήθη το 1994. Το πιο κάτω κείμενο είναι το αυτοτελές 10ο κεφάλαιο από το σχετικά πρόσφατα (2001) εκδοθέν βιβλίο για τον Γέροντα Παΐσιο: "Λόγοι χάριτος και Σοφίας" από τον...

Οι τελευταίες στιγμές του Έλληνα Αυτοκράτορα, Κωνσταντίνου ΙΑ, Δραγάση Παλαιολόγου…

Γράφει ο Γεράσιμος Γ. Γερολυμάτος
(ΑΠΕΛΛΗΣ)

Φέτος συμπληρώνονται 559 χρόνια, από την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς. Το γεγονός ήταν τεράστιας σημασίας στην εποχή του. Ο απόηχος του, ακόμη και σήμερα, δεν έχει κοπάσει. Οι συνέπειες του ήταν τεράστιες για την ιστορική εξέλιξη των πραγμάτων στην Ευρώπη και στην Εγγύς Ανατολή. Για το Έθνος μας, ακόμη περισσότερο, σήμανε την κατάλυση της πολιτικής μας ανεξαρτησίας, αφού η Κωνσταντινούπολη, ήταν η χιλιόχρονη πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας μας.

Φανταστείτε, λοιπόν, κάποιον, να πετάει μια μεγάλη πέτρα στα νερά μιας μικρής λίμνης. Οι κυμματισμοί των ομόκεντρων κύκλων, απλώνονται ολόγυρα και φτάνουν μέχρι τις όχθες. Όσο πιο κοντά στο σημείο της ρίψης, είναι ο κυμματισμός, τόσο πιο ισχυρός είναι. Όσο πιο μακρυά, τόσο πιο ανεπαίσθητος. Αυτή η εικόνα μας είναι χρήσιμη, αν στον ορισμό του γεγονότος, της ρίψης δηλαδή της πέτρας (ενέργεια-αιτία) και των κυμματισμών (αποτέλεσμα), αντικαταστήσουμε τους κατά αναλογία παρανομαστές, με τις έννοιες των διαστάσεων, του χώρου και του χρόνου. Έτσι, μπορούμε να αποκτήσουμε μια πολύ καλή

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ: ΤΟ ΔΕΞΙ ΣΑΣ ΧΕΡΙ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΗΝ ΡΟΜΦΑΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΑΚΡΥ...!!!

«Ευγενέστατοι άρχοντες και εκλαμπρότατοι δήμαρχοι και στρατηγοί, και γενναιότατοι συστρατιώτες, και όλος ο πιστός και τίμιος λαός, ξέρετε καλά πως έφτασε η ώρα που ο εχθρός της πίστης μας θέλει με κάθε τέχνασμα και τρόπο να μας στενοχωρήσει περισσότερο και να μας κάνει πόλεμο σφοδρό, με μεγάλες συγκρούσεις και συρράξεις από στεριά και θάλασσα, για να κατορθώσει και να χύσει το δηλητήριό του, σαν φίδι, και να μας καταπιεί σαν ανήμερο λιοντάρι. Σας λέω λοιπόν να σταθείτε αντρειωμένοι και γενναιόψυχοι, όπως κάνατε πάντοτε ως τώρα εναντίον των εχθρών της πίστης. Σας παραδίνω την εκλαμπρότατη και φημισμένη αυτή πόλη, πατρίδα σας και βασίλισσα των πόλεων. Ξέρετε καλά, αδέρφια, ότι για τέσσερις λόγους οφείλουμε όλοι να προτιμήσουμε το θάνατο παρά τη ζωή: πρώτον, για την πίστη και την ευσέβειά μας• δεύτερον, για την πατρίδα• τρίτον, για το βασιλέα και το Χριστό• και τέταρτον, για τους συγγενείς και φίλους.

Βυζάντιο ή Ρωμανία;

Ο αθέατος πόλεμος των ονομάτων…

Γράφει ο Γεράσιμος Γ. Γερολυμάτος

(ΑΠΕΛΛΗΣ)

Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΡΩΜΑΙΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΣ

Tο ερώτημα του τίτλου δεν είναι τόσο απλό, όσο φαίνεται εν πρώτοις, παρόλο που η απάντηση του, βεβαίως, είναι εύκολη. Αν για παράδειγμα, μπορούσαμε ποτέ να ρωτήσουμε έναν υπήκοο της Αυτοκρατορίας, για την ταυτότητα του, θα μας απαντούσε, δίχως περιστροφές, πως είναι «Ρωμαίος» και ότι το κράτος του ονομάζεται «Ρωμανία». Αν πάλι του λέγαμε πως είναι «Βυζαντινός» και πως η Αυτοκρατορία αποκαλείται πλέον «Βυζάντιο», τότε σίγουρα θα έμενε με το στόμα ανοικτό. Διότι αυτός ο όρος, θα του ήταν ελάχιστα γνωστός. Ίσως, να του θύμιζε μόνο το όνομα της αρχαιοελληνικής αποικίας των Μεγαρέων, μιας μικρής πόλης που πήρε το όνομα της από τον πρώτο της οικιστή τον Μεγαρέα Βύζαντα και έτσι ονομάστηκε Βυζάντιο.

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΦΛΑΝΤΑΝΕΛΑΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΑΥΜΑΧΗΣΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΣΤΗΝ ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ;

-->

ΦΛΑΝΤΑΝΕΛΛΑΣ

–

Ο ΣΤΕΡΝΟΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΝΑΥΜΑΧΟΣ

( ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ ΚΑΤΤΑΝΕΟΝ – Ο Χιωτογενοβέζος Καπετάνιος )

Τα μαύρα σύννεφα. Προπομποί της συμφοράς, πύκνωναν πάνω από την πόλη. Οι μέρες τραγικές και δύσκολες για τους λιγοστούς κατοίκους της και τους ακόμα ολιγότερους υπερασπιστές της. Το κάλεσμα του τραγικού Αυτοκράτορα και Στερνού Βιγλάτορα, της ανατολικής Ορθόδοξης Χριστιανοσύνης, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου ή δεν έφθασε ποτέ στα αυτιά των τρανών κρατούντων της Δυτικής καθολικής Ευρώπης και του Πάπα ή έκαμαν πως δεν άκουσαν. Σπασμωδικές και προσχηματικές οι όποιες αντιδράσεις τους. Έτσι για τα μάτια που λένε. Σύμφωνα με τον μεγάλο ιστορικό μας Γ. Ζολώτα, το 1452, πέρασε από τη Χίο, μεταβαίνοντας στην Πόλη, δια την ένωση των εκκλησιών, ο απεσταλμένος του Πάπα Νικόλαου Ε’, καρδινάλιος Ισίδωρος. Μετά από παραμονή ημερών, αναχώρησε για την πόλη, παίρνοντας μαζί του αξιόλογα πρόσωπα αλλά και τον Χιωτογενοβέζο αρχιεπίσκοπο Λέσβου και επιφανή Ιουστινιάνη, τον Λεονάρδο Λόγγο γνωστό και σαν Λεονάρδο Χίο. Όπως βλέπουμε, το μόνο μέλημα των καθολικών, ήταν η υποταγή των ορθοδόξων υπό την εξουσία του Ποντίφικα τους. Σε αντίθεση με τους Χιωτογενοβέζους, οι Γενουάτες του Πέραν και του Γαλατά, υπάκουαν χωρίς προσχήματα, στις εντολές της Γένουας και υποστήριζαν τον Αγαρηνό αμιρά Μωάμεθ και τις ορδές του. Σύμφωνα με τον Sir Edwin Pears, «Η τύφλωση των ηγεμόνων της Εσπερίας έφθανε μέχρι την παραφροσύνη. Αυτοί και οι λαοί τους έμελλε να τιμωρηθούν σκληρά για την αισχρή εγκατάλειψη της Κωνσταντινούπολης , του αυτοκράτορα και του λαού της».

Άγνωστες μορφές του Ελληνισμού: Αλέξιος Στρατηγόπουλος

Ο Καίσαρας Αλέξιος Στρατηγόπουλος
που ανακατέλαβε την Κωνσταντινούπολη 
απο  τους βαρβάρους Φράγκους 

Άγνωστες μορφές του Ελληνισμού: 


Αλέξιος Στρατηγόπουλος Ο Καίσαρας Αλέξιος Στρατηγόπουλος που ανακατέλαβε την Κωνσταντινούπολη απο τους βαρβάρους Φράγκους Αλέξιος Στρατηγόπουλος που ανακατάλαβε την Κωνσταντινούπολη από τους Φράγκους Η Ελλάδα ήταν κατακερματισμένη σε μικρά βασίλεια και φέουδα φράγκων και λατίνων όπως και σε αδύναμα Ελληνικά βασίλεια.


 Είχαν περάσει ήδη 57 χρόνια από εκείνη την αποφράδα μέρα του 1204 που έπεσε στα χέρια των βαρβάρων η βασιλεύουσα. Η βαρβαρότητα των φράγκων εναντίον των Ελλήνων και η εχθρότητά τους για την θρησκεία τους, τους κάνει μισητούς στους Έλληνες. 


Τους φέρονταν σαν σκλάβους και τους τσάκιζαν στην φορολογία. Η φράγκικη κατοχή ήταν σκληρή, αυτό όμως, δυνάμωνε το φρόνημα των Ελλήνων για να αποτινάξουν την δουλεία. Τα φράγκικα βασίλεια αποτελούνταν από το Λατινικό κράτος της Κωνσταντινούπολης, το βασίλειο της Θεσσαλονίκης, το Δουκάτο Αθηνών, το Πριγκιπάτο της Αχαΐας και το βασίλειο Λουζινιάν στην Κύπρο. Από ελληνικής πλευράς τα αποκομμένα τμήματα της βυζαντινής αυτοκρατορίας αποτελούνταν από την Αυτοκρατορία της Νίκαιας που είχε δικαίωμα στον θρόνο της Κωνσταντινούπολης, την Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας στον Πόντο και το Δεσποτάτο της Ηπείρου.

Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΜΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΙΜΙΣΚΗΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟΝ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΠΟΛΕΜΟ ΠΟΥ ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΗΤΑΝ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΕΜΜΑ! ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 971 Μ.Χ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΙΜΑ!!

Ο Ελληνικός Στρατός νικά τους Ρώσους

Το 970-971 μ.χ ο Αυτοκράτωρ Ιωάννης Τσιμισκής τσάκισε τους Ρώσους που κατείχαν την Βόρεια Θράκη, απελευθέρωσε το Δορύστολο (σημερινή Σιλίστρια) και επανέφερε τα σύνορα της Αυτοκρατορίας μας στον ποταμό Δούναβη. Πρέπει να τονίσουμε δε ότι οι Ρώσοι που νικήθηκαν, δεν ήταν οι σημερινοί σλαβοποιημένοι, αλλα οι αρχικοί, καθαρόαιμοι Ρώσοι (Ρώς οι και Βάραγγοι επονομαζομένοι), γεγονός που αυξάνει την σπουδαιότητα της Ελληνικής Νίκης καθότι οι Βάραγγοι φημίζονταν ιδιαίτερα για την γενναιότητα και την πολεμική τους ικανότητα.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1453 Ο ΠΛΟΙΑΡΧΟΣ ΦΛΑΝΤΑΝΕΛΑΣ ΜΕ ΤΕΣΣΕΡΑ ΜΟΝΟ ΠΛΟΙΑ ΚΑΤΑΝΑΥΜΑΧΕΙ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΣΤΟΛΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΙΜΑ ΚΑΝΕΙΣ!

 

του Γεωργίου Παπασημάκη

Από τις 7 Απριλίου του 1453 ο Σουλτάνος Μωάμεθ β' πολιορκεί τη Βασιλίδα των Πόλεων, την Κωνσταντίνου Πόλη. Μπροστά στις μόλις 5-7 χιλιάδες Ελλήνων Πολεμιστών του τελευταίου Βασιλέως και Αυτοκράτορος των Ελλήνων Κωνσταντίνου ΙΑ' Δράγαση Παλαιολόγου ο αλιτήριος Σουλτάνος παρέταξε ένα τεράστιο βαρβαρικό στίφος 300.000 τουρκομογγόλων και συμμάχων αυτών  ενώ στη θάλασσα παρέταξε έναν εξίσου τεράστιο στόλο 300 περίπου πλοίων απέναντι στα ελάχιστα αυτοκρατορικά πλοία.

Στις 18 Απριλίου η πρώτη επίθεσις των οθωμανών τούρκων τσακίστηκε μπροστά στα τείχη της Βασιλεύουσας και δυο μέρες αργότερα στις 20 του ίδιου μήνα έλαβε χώρα η ναυμαχία που έμελλε να δοξάσει για άλλη μια φορά τη χιλιόχρονη Αυτοκρατορία μας.

Τρία γενοβέζικα καράβια φορτωμένα με εφόδια υπό τους γενναίους πλοιάρχους Μαυρίκιο Καττανέου, Δομίνικο του Νοβαραίου και Βαπτιστή του εκ Φελλιτσιάνου τα οποία παρέμεναν καθηλωμένα από το Μάρτιο λόγω δυσμενών ανέμων στη Χίο, βρήκαν ούριο άνεμο στις 15 Απριλίου και ξεκίνησαν αμέσως για την πολιορκημένη Πόλη.

Στη διαδρομή συνάντησαν μεγάλο Βασιλικό πλοίο υπό τον γενναιότατο Πλοίαρχο Φλαντανελλά και όλα μαζί συνέχισαν το ταξίδι τους φτάνοντας κοντά στην Πόλη. Εκεί μπροστά στον φραγμένο με χοντρή αλυσίδα  από το Βασιλέα ημών Κεράτιο κόλπο έλαβε χώρα η τελευταία ναυμαχία μεταξύ των Αυτοκρατορικών Δυνάμεων και των τούρκων εισβολέων.

Στις 9 το πρωί της 20ης Απριλίου οι γενναίοι υπερασπιστές της Βασιλεύουσας ανέβηκαν ζητωκραυγάζοντας στα τείχη για να υποδεχθούν τα τέσσερα χριστιανικά πλοία με τα εφόδια και τις ελπίδες που κουβαλούσαν μαζί τους. Ο Θεός και η Υπέρμαχος Στρατηγός που τόσες φορές είχαν σώσει την Πόλη η οποία για αυτό το λόγο είχε ονομαστεί Θεοφρούρητη ήταν ακόμα μαζί τους!