Τελετή τίμησης του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου - 4 Οκτωβρίο...

Στάση Νίκα: Η εξέγερση κατά του Ιουστινιανού και η αιματηρή καταστολή της

Οι δύο φατρίες, δήμοι σύμφωνα με την ορολογία της εποχής, οι Πράσινοι και οι Βένετοι (=γαλάζιοι), που προκάλεσαν, το 532 μ.Χ. τη διαβόητη Στάση του Νίκα, σχεδόν πολεμούσαν ανοικτά μεταξύ τους, προσπαθώντας οι μεν να καταστρέψουν τους δε. Τα κίνητρα αυτής της διαμάχης ήταν κοινωνικοοικονομικά, αλλά και θρησκευτικά.

Οι Βένετοι ήταν ορθόδοξοι, σε αντίθεση με τους Πράσινους που ήσαν κυρίως μονοφυσίτες. Οι Βένετοι επίσης αποτελούσαν την μεσαία τάξη της εποχής, θα λέγαμε, μέλη των οποίων ήσαν γενικώς εύπορα, ή τουλάχιστον δεν ήσαν άπορα. Αντίθετα η φατρία των Πρασίνων συγκέντρωνε στις τάξεις της τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, τους απόρους.

Οι αυτοκράτορες συνήθως προσπαθούσαν να τηρούν τις ισορροπίες ανάμεσα στις δύο παρατάξεις. Την πολιτική των ισορροπιών όμως ανέτρεψε ο αυτοκράτορας Αναστάσιος, ο οποίος ως συμπαθών τους μονοφυσίτες στήριξε τους Πράσινους κατά των Βένετων.

Όταν ο Ιουστινιανός ανέβηκε στον θρόνο η κατάσταση μεταβλήθηκε. Φανατικός ορθόδοξος ο ίδιος, δεν δίστασε να επιτρέψει στους Βένετους να πάρουν την εκδίκηση τους από τους αντιπάλους τους με πολύ αίμα. Σιγά-σιγά η κατάσταση στην Κωνσταντινούπολη ξέφυγε από κάθε έλεγχο.
Η αφορμή

Όλα ξεκίνησαν ένα βράδυ του 532 μ.Χ. Ένας γέρος ευγενής, ο Ιπποβάτης, είχε δημιουργήσει πολλά χρέη. Οι δανειστές του, οι οποίοι συμπτωματικά ανήκαν στη φατρία των Πρασίνων, τον πίεζαν να τους επιστρέψει τα χρήματα που χρωστούσε.Διαβάστε την συνέχεια στην πηγή

Ο Ελληνικός Στρατός νικά τους Ρώσους

Άγιος Ιωάννης Δούκας Βατάτζης - Μεγάλοι Βυζαντινοί αυτοκράτορες

Αλεξιάς/Βιβλίο 1

1.1.1 Ὁ βασιλεὺς Ἀλέξιος καὶ ἐμὸς πατὴρ καὶ πρὸ τοῦ τῶν σκήπτρων ἐπειλῆφθαι τῆς βασιλείας μέγα ὄφελος τῇ βασιλείᾳ Ῥωμαίων γεγένηται. Ἤρξατο μὲν γὰρ στρατεύειν ἐπὶ Ῥωμανοῦ τοῦ Διογένους. Θαυμαστός τις γὰρ ἐφαίνετο ἐν τοῖς κατ' αὐτὸν καὶ φιλοκινδυνότατος. Οὗτος γὰρ τεσσαρεσκαιδεκάτου ἔτους ὢν κατ' ἐκεῖνο καιροῦ συνεκστρατεύειν ἠπείγετο τῷ βασιλεῖ Διογένει κατὰ Περσῶν βαρυτάτην ἄγοντι στρατιὰν, καὶ ἀπό γε τοῦδε ὁρμήματος ἀπειλὴν κατὰ τῶν βαρβάρων ἐμφαίνων καὶ ὡς, εἰ συμπλακήσεται τοῖς βαρβάροις, τὸ ξίφος αὐτοῦ μεθύσει ἀφ' αἵματος·

Νικηφόρος Φωκάς: Ένας θρύλος γεννιέται (Α' μέρος)