Στις αρχές του 7ου αιώνα μ.Χ. η Βυζαντινή Αυτοκρατορία βίωνε μια από τις χειρότερες κρίσεις της έως τότε ιστορίας της. Ο αυτοκράτωρ Μαυρίκιος είχε άνανδρα δολοφονηθεί από τον σφετεριστή Φωκά, ο οποίος είχε αναλάβει και το πηδάλιο της Αυτοκρατορίας, οδηγώντας τη στο χάος και την καταστροφή. Το δύσκολο έργο της ανάστασης του κράτους ανέλαβε, σε καιρούς χαλεπούς, ο ηρωικός Ηράκλειος, ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες αυτοκράτορες στον υπερχιλιετή βίο της.
Ο Ηράκλειος ήταν γιος του στρατηγού Ηρακλείου. Γεννήθηκε το 575 μ.Χ. στην ελληνική Καππαδοκία. Ο πατέρας του είχε, υπό τις διαταγές των αυτοκρατόρων Μαυρικίου και Τιβερίου, πολεμήσει κατά των Περσών της Σασσανιδικής δυναστείας, προαιώνιων εχθρών της ελληνικής ανατολής. Είχε μάλιστα διακριθεί ιδιαίτερα στις πολεμικές επιχειρήσεις. Μετά την κατάληψη του φρουρίου Μαζαρόν είχε τιμηθεί από τον Μαυρίκιο με την ανάληψη της αρχιστρατηγίας στον πόλεμο κατά των Περσών.