Οι δύο φατρίες, δήμοι σύμφωνα με την ορολογία της εποχής, οι Πράσινοι και οι Βένετοι (=γαλάζιοι), που προκάλεσαν, το 532 μ.Χ. τη διαβόητη Στάση του Νίκα, σχεδόν πολεμούσαν ανοικτά μεταξύ τους, προσπαθώντας οι μεν να καταστρέψουν τους δε. Τα κίνητρα αυτής της διαμάχης ήταν κοινωνικοοικονομικά, αλλά και θρησκευτικά.
Οι Βένετοι ήταν ορθόδοξοι, σε αντίθεση με τους Πράσινους που ήσαν κυρίως μονοφυσίτες. Οι Βένετοι επίσης αποτελούσαν την μεσαία τάξη της εποχής, θα λέγαμε, μέλη των οποίων ήσαν γενικώς εύπορα, ή τουλάχιστον δεν ήσαν άπορα. Αντίθετα η φατρία των Πρασίνων συγκέντρωνε στις τάξεις της τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, τους απόρους.
Οι αυτοκράτορες συνήθως προσπαθούσαν να τηρούν τις ισορροπίες ανάμεσα στις δύο παρατάξεις. Την πολιτική των ισορροπιών όμως ανέτρεψε ο αυτοκράτορας Αναστάσιος, ο οποίος ως συμπαθών τους μονοφυσίτες στήριξε τους Πράσινους κατά των Βένετων.
Όταν ο Ιουστινιανός ανέβηκε στον θρόνο η κατάσταση μεταβλήθηκε. Φανατικός ορθόδοξος ο ίδιος, δεν δίστασε να επιτρέψει στους Βένετους να πάρουν την εκδίκηση τους από τους αντιπάλους τους με πολύ αίμα. Σιγά-σιγά η κατάσταση στην Κωνσταντινούπολη ξέφυγε από κάθε έλεγχο.
Η αφορμή
Η αφορμή
Όλα ξεκίνησαν ένα βράδυ του 532 μ.Χ. Ένας γέρος ευγενής, ο Ιπποβάτης, είχε δημιουργήσει πολλά χρέη. Οι δανειστές του, οι οποίοι συμπτωματικά ανήκαν στη φατρία των Πρασίνων, τον πίεζαν να τους επιστρέψει τα χρήματα που χρωστούσε.Διαβάστε την συνέχεια στην πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου