του Γεωργίου Παπασημάκη
Από τις 7 Απριλίου του 1453 ο Σουλτάνος Μωάμεθ β' πολιορκεί τη Βασιλίδα των Πόλεων, την Κωνσταντίνου Πόλη. Μπροστά στις μόλις 5-7 χιλιάδες Ελλήνων Πολεμιστών του τελευταίου Βασιλέως και Αυτοκράτορος των Ελλήνων Κωνσταντίνου ΙΑ' Δράγαση Παλαιολόγου ο αλιτήριος Σουλτάνος παρέταξε ένα τεράστιο βαρβαρικό στίφος 300.000 τουρκομογγόλων και συμμάχων αυτών ενώ στη θάλασσα παρέταξε έναν εξίσου τεράστιο στόλο 300 περίπου πλοίων απέναντι στα ελάχιστα αυτοκρατορικά πλοία.
Στις 18 Απριλίου η πρώτη επίθεσις των οθωμανών τούρκων τσακίστηκε μπροστά στα τείχη της Βασιλεύουσας και δυο μέρες αργότερα στις 20 του ίδιου μήνα έλαβε χώρα η ναυμαχία που έμελλε να δοξάσει για άλλη μια φορά τη χιλιόχρονη Αυτοκρατορία μας.
Τρία γενοβέζικα καράβια φορτωμένα με εφόδια υπό τους γενναίους πλοιάρχους Μαυρίκιο Καττανέου, Δομίνικο του Νοβαραίου και Βαπτιστή του εκ Φελλιτσιάνου τα οποία παρέμεναν καθηλωμένα από το Μάρτιο λόγω δυσμενών ανέμων στη Χίο, βρήκαν ούριο άνεμο στις 15 Απριλίου και ξεκίνησαν αμέσως για την πολιορκημένη Πόλη.
Στη διαδρομή συνάντησαν μεγάλο Βασιλικό πλοίο υπό τον γενναιότατο Πλοίαρχο Φλαντανελλά και όλα μαζί συνέχισαν το ταξίδι τους φτάνοντας κοντά στην Πόλη. Εκεί μπροστά στον φραγμένο με χοντρή αλυσίδα από το Βασιλέα ημών Κεράτιο κόλπο έλαβε χώρα η τελευταία ναυμαχία μεταξύ των Αυτοκρατορικών Δυνάμεων και των τούρκων εισβολέων.
Στις 9 το πρωί της 20ης Απριλίου οι γενναίοι υπερασπιστές της Βασιλεύουσας ανέβηκαν ζητωκραυγάζοντας στα τείχη για να υποδεχθούν τα τέσσερα χριστιανικά πλοία με τα εφόδια και τις ελπίδες που κουβαλούσαν μαζί τους. Ο Θεός και η Υπέρμαχος Στρατηγός που τόσες φορές είχαν σώσει την Πόλη η οποία για αυτό το λόγο είχε ονομαστεί Θεοφρούρητη ήταν ακόμα μαζί τους!
Νόμιζαν ότι τα τέσσερα αυτά πλοία ήταν η προφυλακή του χριστιανικού στόλου, η βοήθεια που θα έστελνε ο Πάπας της Ρώμης και οι χριστιανοί ηγεμόνες της Φραγκιάς για να σώσουν την Πόλη ύστερα και από την ένωση των εκκλησιών που είχαν μεθοδεύσει οι Παλαιολόγοι για να σώσουν την Αυτοκρατορία από τους τούρκους.
Φευ, κανένας στόλος δεν ερχόταν από την Δύση, από τους προδότες δυτικούς που είχαν οι ίδιοι καταστρέψει την Αυτοκρατορία με την 4η "σταυροφορία" το 1204 και με την επάρατο φραγκοκρατία που ακολούθως επέβαλλαν. Τα τέσσερα αυτά πλοία θα έγγραφαν μόνον τον επικήδειο στην θάλασσα που άρμοζε σε μια τέτοια Αυτοκρατορία που έγινε πέντε φορές και κοσμοκρατορία και βάσταξε πάνω από 1000 χρόνια. Για τον επικήδειο στη στεριά, έναν επικήδειο που τελικά έγινε χαρμόσυνο μήνυμα ανάστασης του Γένους, μήνυμα Αθανασίας φρόντισε ο ίδιος ο Βασιλέας μας, ο Μαρμαρωμένος, εκεί στην Πύλη του Αγίου Ρωμανού, με τον Δον Φραγκίσκο τον Τολέδο, τον Ιωάννη Δαλμάτη, τον Θεόφιλο Παλαιολόγο και τους άλλους χριστιανούς στρατιώτες που βρέθηκαν εκεί...
Οι θρασύδειλοι τούρκοι φοβήθηκαν, νόμισαν κι' αυτοί πως ήρθε βοήθεια από την Δύση στους χριστιανούς, ο δε αλιτήριος σουλτάνος, ταραγμένος και αυτός διέταξε αμέσως τον βούλγαρο εξωμότη Μπαλτόγλου, τον ναύαρχο του να επιτεθεί και να βουλιάξει τα καράβια μας στην είσοδο του λιμανιού πριν αυτά περάσουν την αλυσίδα και μπουν στον κεράτιο. Τα τέσσερα καράβια ή τη ζωή σου φέρεται να του είπε.
Τα χριστιανικά πλοία ήρθαν σε επαφή με τον τουρκικό στόλο έξω από την Ακρόπολη του Μεγαδημητρίου στις παρυφές του Κερατίου. Οι χριστιανοί έπλεαν με ούριο άνεμο ενώ οι τούρκοι έρχονταν κωπηλατώντας με μεγάλη ταχύτητα και ουρλιάζοντας φρικτά και χτυπώντας αμέτρητα τύμπανα για να τρομάξουν τους ναυτικούς μας και να εκτελέσουν την εντολή του σουλτάνου. Αρχηγός τους ο ίδιος ο Μπαλτόγλου ή Μπαλτάογλου.
Η πρώτη γραμμή του οθωμανικού στόλου επιτέθηκε με συνεχείς βολές πυροβόλων όπλων και βροχή από βέλη και πέτρες και προσπάθησε να προσκολληθεί και να καταλάβει τα χριστιανικά πλοία. Οι απώλειες των τούρκων ήταν τρομακτικές. Βρήκαν μπροστά τους τους Έλληνες και Γενοβέζους ναυτικούς οι οποίοι ήταν εξοπλισμένοι με αλυσιδωτούς θώρακες και στέκονταν ψηλότερα από τα χαμηλά τουρκικά πλοία τσακίζοντας τους εχθρούς με μπροστάρη τον ίδιο τον Πλοίαρχο Φλαντανελλά ο οποίος διέλυε στην κυριολεξία όποιον τούρκο προσπαθούσε να ανέβει στο Βασιλικό Πλοίο κραδαίνοντας ανά χείρας την βαριά σιδερένια κορύνη των Βυζαντινών.
Ο Γίγας Φλαντανελάς και οι λίγοι χριστιανοί κατέσφαζαν και διαμέλιζαν χιλίαδες τούρκους μπροστά στα μάτια του τούρκου σουλτάνου ο οποίος είχε στην κυριολεξία φρυάξει και παραφρονήσει από το γεγονός ότι ο τόσο μεγάλος στόλος του έβγαινε νικημένος από τέσσερα μόνο πλοία! Υγρή Φωτιά παντού σαν πύρινο χαλάζι έβγαινε από τους εκτοξευτήρες υγρού πυρός του Βασιλικού πλοίου, σκορπίζοντας φόνο και τρόμο σε όλη την τουρκιά που το περιέβαλλε!
Ξάφνου όμως ο ούριος άνεμος έπαυσε ακινητοποιώντας τα χριστιανικά πλοία και κάνοντας το Μωάμεθ να νιώσει άγρια χαρά. Περίπου 100 τουρκικά πλοία προσέγγισαν τα γενουάτικα καράβια πολλά εκ των οποίων προσκολήθηκαν πάνω τους με σκοπό να τα καταλάβουν και έτσι σφοδρή μάχη εκτυλίχθηκε επάνω στα καταστρώματα πλέον των πλοίων! Οι σιδηρόφραχτοι γενοβέζοι πολεμιστές θέριζαν τους τούρκους οι οποίοι όμως αυξάνονταν συνεχώς σε αριθμό καταπονώντας τους ολιγάριθμους χριστιανούς, το δε αυτοκρατορικό πλοίο πολεμούσε με το πλήρωμα της ναυαρχίδας του τουρκικού στόλου η οποία είχε προσκολληθεί πάνω του και προσπαθούσε να το καταλάβει μαζί με το πολύτιμο φορτίο του, το σιτάρι από τη Σικελία.
Πολλάκις το Βασιλικό πλοίο πήγε να πέσει στα χέρια των αναρίθμητων τούρκων που προσπαθούσαν να το καταλάβουν και σώθηκε μόνον χάρη στον Πλοίαρχο Φλαντανελλά που μανιωδώς διαμέλιζε όποιον τούρκο έβρισκε μπροστά του και στην έγκαιρη παρέμβαση των ιταλικών πλοίων τα οποία δέθηκαν μεταξύ τους για να το υπερασπιστούν. Στην ναυμαχία αυτή δικαίως πιστεύω ότι θα μπορούσε να δοθεί στον Φλαντανελλά το προσωνύμιο "τουρκοφάγος"!
Με το πέρασμα της ώρας, οι τούρκοι άρχισαν να δειλιάζουν και τρομαγμένοι από τις απώλειες να υποχωρούν προκαλώντας την έκρηξη του σουλτάνου.
Τρελός από την μανία του και παρασυρόμενος και από την εγκληματική του φύση μπήκε έφιππος μέσα στην θάλασσα στην προσπάθεια του να παροτρύνει το στόλο του να φανεί γενναίος και να κάμψει την αντίσταση των λιγοστών χριστιανών! Ο στρατός των τούρκων άρχισε κι αυτός να μιμήται τον σουλτάνο και να υβρίζει και αυτός τους ναύτες που τόσοι δεν μπορούσαν να καταλάβουν τα τέσσερα χριστιανικά πλοία.
Έτσι ο τουρκικός στόλος έπαυσε την οπισθοχώρηση και επέστρεψε μαχόμενος με μανία κατά των καταπονημένων χριστιανών οι οποίοι παρέμεναν σε δεινή θέση λόγω της νηνεμίας που επικρατούσε.
Κάποια στιγμή φάνηκε ότι οι τούρκοι θα έκαμπταν τελικά την αντίσταση των αυτοκρατορικών, εκείνη την ώρα όμως, ούριος νότιος άνεμος φύσηξε ξαφνικά και αμέσως τα χριστιανικά πλοία βρέθηκαν ασφαλισμένα πίσω από την χοντρή αλυσίδα του Κερατίου Κόλπου! Νύχτωνε πια και η ναυμαχία είχε κρατήσει ολόκληρη την ημέρα. Τελικά παρά τις απώλειες μας καθόλου δεν βλάψανε τα καράβια μας οι τούρκοι, οι οποίοι είχαν εκείνη την ημέρα (σύμφωνα με τον Φραντζή) ως 12.000 νεκρούς κατά τη διάρκεια της ναυμαχίας!Ο βάρβαρος σουλτάνος τιμώρησε με ραβδισμούς τον Μπαλτόγλου, τον καθαίρεσε και δήμευσε, υπέρ των γενιτσάρων την περιουσία του ενώ του χάρισε μετά απο παρακλήσεις του ιδίου την ζωή.
Αυτή ήταν η Ναυμαχία της Κωνσταντινούπολης, αυτός ήταν ο γενναιότατος Πλοίαρχος Φλαντανελλάς και οι συμμαχητές του, όλοι άξιοι απόγονοι των σαλαμινομάχων που το σύγχρονο ψευτορωμείκο και γραικυλικό κράτος των εξωνημένων και εθνοπροδοτών πολιτικάντηδων έχει καταδικάσει στη λήθη.
Πλανώνται όμως πλάνην οικτρά διότι μέσω ημών των Ελλήνων Πατριωτών και Εθνικιστών ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΘΑΝΑΤΗ Η ΜΝΗΜΗ τόσο του ΦΛΑΝΤΑΝΕΛΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΗΤΩΝ ΑΥΤΟΥ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΑ ΜΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΙΑ' ΔΡΑΓΑΣΗ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΑΙ ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΜΑΣ!
ΑΘΑΝΑΤΟΣ Ο ΓΕΝΝΑΙΟΣ ΦΛΑΝΤΑΝΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝ ΑΥΤΩ!
Γεώργιος Παπασημάκης
Πρόεδρος Μ.Κ.Ο
ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΛΗΝΩΝ
Μ.Κ.Ο Ε.Κ.ΕΛΛ. politics_erkel@ymail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου